เมตตาคืออาทรแห่งท้องฟ้าที่มีต่อพระอาทิตย์ เมฆ และวิหก... คือความความอบอุ่นที่ดวงดาว มีให้ต้นไม้ในยามราตรี

ผู้สงสัยถาม :

สิ่งใดคือความเมตตา....

ปราชญ์ปลาเป็นตอบ :

อัตตาตัวตน จักเดินตามท่านเสมอ

ครั้นเมื่อมันเผอเรอ ทิ้งท่านไว้เดียวดาย

เมื่อนั้นความเมตตาจึงกุมมือท่านได้

ความเมตตาคือวิหารศักดิ์สิทธิ์แห่งเทพเทวา

มันคือที่อาศัยของเทพ

ไม่ใช่ตัวตนของเทพ แต่เป็นที่พึ่งของเทพ

ผู้มีความเมตตาจึงมีความยิ่งใหญ่กว่าเทพเจ้าองค์ใด

แม้กายเป็นมนุษย์ หากท่านฝากหัวใจไว้ที่วิหารนี้

ท่านย่อมเป็นยิ่งกว่าเทวดาในร่างมนุษย์

หัวใจทองคำ

หัวใจของคนดีนั้นประเมินค่าไม่ได้ 

มีค่ามากกว่ามหาเศรษฐีของโลกทั้งหมด

เมื่อท่านเหน็ดเหนื่อย และหิวโซเพราะรอนแรมมาไกล

แต่ท่านยังฉีกขนมปังส่วนใหญ่ให้คนพเนจร

นั่นแหละความเมตตา

เมื่อแดดร้อนระอุดังเผาโลกเป็นจุน

แต่ท่านยังถือค้อน ปีนบันไดช่วยเพื่อนบ้านซ่อมหลังคา

นั่นแหละความเมตตา

เมตตาคืออาทรแห่งท้องฟ้าที่มีต่อพระอาทิตย์ เมฆ และวิหก

คือความความอบอุ่นที่ดวงดาว มีให้ต้นไม้ในยามราตรี

ในกิจกรรมที่น่าเบื่อหน่ายของชีวิต

แม้ท่านหยิบหยอดความเมตตาใส่ลงไปสักเล็กน้อย

กิจกรรมเหล่านั้นจะกลายเป็นกิจกรรมทิพย์สวรรค์ที่แสนวิเศษ

ท่านจักยินเสียงบทกวีที่ไพเราะยิ่งกว่าบทกวีของคาลิล ยิบราน

มันทำให้ต้นหญ้าต้นเล็กๆ

ในสนามหญ้าหน้าบ้านกลายเป็นผู้มีเกียรติ

ทำให้ท่านมองเห็นความน่าเอ็นดูของเด็กเกเร

ที่พ่นน้ำลายรดราดใบหน้าของท่าน

ท่านจะเห็นความหมดจดของสุนัขขี้เรื้อน

ซึ่งครูดหลังกับกำแพงพระราชวัง

ท่านจะเป็นผู้เยือกเย็น อดทน

รอคอยให้มดตัวน้อยกินอาหารเสร็จสิ้นจึงค่อยล้างจาน

ความเมตตาไม่ใช่การพังประตูของเพื่อนบ้านยามวิกาล

เพื่อมอบของขวัญที่ตนอยากให้

แต่มันคือการเตรียมของขวัญเอาไว้

แล้วรอจนกว่า ผู้รับจะอาบน้ำจนสบายเนื้อสบายตัว

เมตตาคือเครื่องมือสลายอัตตา มิใช่ยาบำรุงอัตตาให้อ้วนพี

พระพุทธเจ้าตรัสกับพระสารีบุตรว่า

“เรารักราหุลเช่นไร เราก็รักเทวทัตเยี่ยงนั้น”

สิ่งเหล่านี้คือความเมตตา

คือการตัดแขนขวา และควักดวงตาให้สิงโตกัดกิน

หนึ่งคือสิงโตในใจสรรพสัตว์ 
สองคือสิงโตในใจตน

อย่าถามเลยว่าเมตตาแล้วได้สิ่งใด เมตตามิได้มาซึ่งสิ่งใด

เมตตาได้มาซึ่งเมตตา

เป็นการได้มาซึ่งอยู่ในความเดียวดายอันอบอุ่น

ผู้มีเมตตาจักเป็นบุคคลผู้เสียเปรียบ

ที่มีความสุขที่สุดใน 31 ภพภูมิ...

ที่มา: "หนังสือวิถีปลาเป็น"

ผู้เขียน พศิน อินทรวงค์